Добри Димитров Добрев, познат како дедо Добри, почина на 104-годишна возраст. Го нарекуваа светецот од Бајлово, бугарски донатор за обновување и одржување на многу бугарски христијански храмови. Дедо Добри од Бајлово, Бугарија или Праведникот од Бајлово – како што го знаат локалните мештани бешее просјак. Старец кој го изгуби слухот за време на Втората Светска Војна и кое по цели денови седеше пред разни цркви и манастири и трпеливо ја пружаше раката кон сите добронамерни луѓе кои доаѓаат да се помолат.

Многумина го сметаа за извонреден духовен пример во бугарското општество.

Неговото сочувство, неговата скромност, аскетскиот начин на живот и длабоката великодушност се сметаа од многумина како исклучителен морален модел во нашето современо општество. Поради неговата лишеност, силна верба и надежта старецот беше исклучително почитуван и почитуван од луѓето од сите општествени групи.

Тоj беше еден од најголемите приватни донатори на бугарските православни храмови. Иако живееше исклучително сиромашно, тој донираше повеќе од 80 000 лева во својот живот, собрани од лични средства и од средства обезбедени од великодушни луѓе.